روزها

روزها فکر من این است...

روزها

روزها فکر من این است...

تولدی دیگر...

بالا خره بعد از یه غیبت صغری دوباره برگشتم...از پرشین بلاگ خداحافظی کردم و اومدم بلاگ اسکای هرچند این هم بهتر از اون نیست ولی حداقل بازخورداش راحت تر باز میشه و از تبلیغات اجباری خبری نیست... ولی بقیه ی قسمتها رو تو بلاگ اسکای نذاشتم چون هیچ اطمینانی به این سرویسهای ارائه دهنده ی خدمات وبلاگ اون هم از نوع ایرانیش نیست! از این که چقدر دردسر کشیدم تا قالب مسخره ی خود بلاگ اسکای رو عوض کنم و مثل قالب سایر بخشها در بیارم بگذریم ولی بعد از ده دوازده قالبی که طراحی کردم به این رسیدم که میبینی ، حالا خوبه یا نه دیگه همینه که هست! رنگ روش هم سیاه نیست(قابل توجه کسانی که تو وبلاگ قبلی احساس غم و اندوه می کردن!)، آهنگ صفحه ی اصلی رو هم اگه دوست ندارید بگید بردارم خودم واسم فرقی نداره ! خلاصه نظر دوستان صاحب نظر رو کلی اعمال کردم تا دیگه نگن آدم غمش می گیره ، یاد بدبختی هامون اوفتادیم و... یه نکته ی مهم دیگه اینکه اینجا بازخورداش فیلتر نشده و محدودیت بازخودی هم ندارید بعد از یک دقیقه از بازخورد قبلی می تونید بازخورد جدید بذارید به شرطی که صفحه ی بازخوردا ی اینجا تبدیل نشه به مِسنجر واسه بعضیا!... به طور کل خودم از فضای جدید بدم نیومده حالا شما چی فکر می کنید نمیدونم...