این روزها این تصنیف و آواز همایون شجریان بیشتر از همیشه دیوانه ام می کند...
نبسته ام به کس دل
نبسته کس به من دل
چو تخته پاره بر موج
رها رها رها من
ز من هر آن که او دور
چو دل به سینه نزدیک
به من هر آنکه نزدیک
از او جدا جدا من
نه چشم دل به سویی
نه باده در سبویی
که تر کنم گلویی
به یاد آشنا من
ستاره ها نهفته اند
در آسمان ابری
دلم گرفته ای دوست
هوای گریه با من . . .
آواز: همایون شجریان
آهنگساز: محمدجواد ضرابیان
شعر: سیمین بهبهانی
و انصافا هم حق شعر زیبای سیمین بهبهانی رو ادا کرده
بابا دکی قفل خودت که سفت تره...!
البته که نه! قفل ما به سفتی قفل شما نیست برادر من! قبول نداری؟ اسنادش هم هست! :-)
می دونستی که این قطعه به عنوان یکی از صد قطعه برتر موسیقی ایران شناخته شده؟...
نه والا نمیدونستم! اگه شده که حقشه!