درباره من
برای تو و خویش،
چشمانی آرزو میکنم که چراغها و نشانه ها را
در ظلماتمان ببیند،
گوشی که صداها و شناسه ها را
در بیهوشی مان بشنود،
برای تو و خویش،
روحی که این همه را در خود گیرد
و بپذیرد،
و زبانی که در صداقت خود،
ما را
از خاموشی خویش بیرون بکشد
و بگذارد از آن چیزها که در بندمان کشیده است،
سخن بگوئیم ...
مارکوت بیگل
ترجمه: احمد شاملو
ادامه...
دستهها
برگهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- مرداد 1392 1
- آبان 1390 1
- مهر 1390 1
- شهریور 1390 1
- تیر 1390 1
- خرداد 1390 3
- اردیبهشت 1390 2
- فروردین 1390 4
- دی 1389 1
- آذر 1389 1
- مهر 1389 1
- شهریور 1389 1
- تیر 1389 1
- خرداد 1389 2
- اردیبهشت 1389 1
- فروردین 1389 3
- اسفند 1388 2
- بهمن 1388 2
- دی 1388 1
- آذر 1388 1
- آبان 1388 2
- مهر 1388 3
- شهریور 1388 3
- تیر 1388 3
- اردیبهشت 1388 3
- فروردین 1388 6
- اسفند 1387 3
- مهر 1385 1
- تیر 1385 3
- اردیبهشت 1385 2
- فروردین 1385 4
- اسفند 1384 4
- بهمن 1384 2
- دی 1384 4
- آذر 1384 6
- آبان 1384 1
آمار : 114393 بازدید
Powered by Blogsky
سلام پاییزم!
مگر می شود تو بیایی و مشعوف نشوم؟ جان نگیرم و تازه نشوم؟... مگر می شود با باران غزل پوشت از خویش رها نشوم و سرمای لطیفت را لمس نکنم؟... مگر می شود از عطر نمناک کوچه هایت پر نشوم و شکوه رنگهایت را در قاب چشمانم حک نکنم؟... نه! تو خوب می دانی که نمی شود!
سلام پاییزم! به خانه خوش آمدی...
یوسف مهجوری
سه‌شنبه 31 شهریور‌ماه سال 1388 ساعت 21:50
لطیف!... ناز!....
این ها خطاب به خودت بود نه نوشتت...
لطف داری... همیشه دوست داشتنی هستی بهار شیطون :-)
پاییز تنها کودکی است که با گریستنش میخندم...
.
.
سمانه